استعدادیابی  در ورزش

اهمیت و ضرورت استعدادیابی  در ورزش قهرمانی

هادی صادقیان

1)در ورزش کشف افراد با استعداد و گزینش آنها در سنین پایین و سپس هدایت،کنترل و ارزیابی آنها در صعود به بالاترین سطح از مهارت اهمیت زیادی دارد. فراگیر شدن ورزش و اهمیت آن در مناسبات بین المللی، توجه فراوانی از ناحیه دولت ها را متوجه این پدیده ساخته است. موفقیت کشورها در میادین ورزشی علاوه بر تاثیرات اجتماعی و اقتصادی، نمادی از ثبات و توانمندی های همه جانبه آن کشورها محسوب می شود و یکی از علل سرمایه گذاری بالای کشورها در ورزش قهرمانی و حرفه ای، از این مورد نشات می گیرد.

2).امروزه، کشورها دریافته اند که توسعه ورزش قهرمانی و بهره گیری از مزایای مستقیم و غیر مستقیم آن بدون برنامه ریزی و ت گذاری مناسب میسر نیست؛ بنابراین ورزش قهرمانی نیز مانند هر نظام دیگری نیازمند تدوین اهداف کلان، راهبرد ها و برنامه ریزی های عملیاتی است.

3).با پیشرفت علم و صنعتی شدن ورزش در دنیا، پدیده مدیریت استعدادیابی بیش از پیش مورد توجه همگان در عرصه ورزش مدرن قرار گرفت . از دیرباز جستجو و انتخاب افراد برتر و نخبه برای یادگیری از چالش های بشر بوده است این امر در بیشتر موارد به طور تجربی و با مشاهده عملکرد افراد انجام می گرفته است. اما بررسی رکوردها و نتایج قهرمانان برتر و نخبه جهان مبین آن است که اکثریت رکوردها مربوط به ان دسته نظام های ورزشی است که دارای برنامه ای جامع ،علمی، و نظام مند برای تربیت ورزشکاران نخبه و هستند.

4).مطالعه کشورهایی که به صورت هدفمند و با استفاده از برنامه های نظام مند و جامع، استعدادیابی را دنبال کرده اند (آلمان شرقی سابق، شوروی سابق، استرالیا،کانادا، آمریکای شمالی، چین ، روسیه، کره جنوبی، برزیل، مجارستان، ژاپن، .)نشان می دهد فرایند استعدادیابی به صورت نظام مند، یکپارچه و جامع در نهادهایی همچون باشگاهها و اماکن ورزشی، هیات های ورزشی، و انجمن های ورزشی، وزارت ورزش و آموزش و پرورش اجرا می شود که اصلی ترین نهاد مجری آن آموزش و پرورش می باشد.

5).موفقیت در ورزش قهرمانی در گرو سه عامل 1. استعداد ذاتی مناسب، 2.شرایط روحی روانی مطلوب 3. تسلط به مهارتهای تکنیکی می باشد. بسیاری از مربیان و صاحب نظران عرصه ورزش اعتقاد دارند از بین عوامل قابل شناسایی در بین افراد، استعدداد ذاتی در اولویت قرار دارد و یکی از مهم ترین عوامل در زمینه ورزش قهرمانی است .افراد از بدو تولد دارای استعدادهای آنتروپومتریکی، فیزیکی و فیزیولوژیکی ذاتی خاص خود هستند که هر کدام برای به کار گیری در ورزش خاص مناسب و مفید است.

علاوه بر این امروزه ثابت شده است که انسان از بدو تولد، ویژگی های روانشناختی خاص خود نیز دارد که بر پیشرفت و موفقیت ورزشی بسیار تاثیر گذار است. بنابراین خصوصیات ذاتی بسیار و متفاوتند و بدون شک همه افراد ظرفیت و استعداد یکسانی برای پذیرش کار مشابه ندارند، و با توجه به پراکندگی وسیعی که بین انواع ورزش ها از نظر فیزیولوژیکی، روانشناختی ،تیپ بدنی و ظرفیت های بیولوژیکی وجود دارد، به کار گرفتن اطلاعات دقیق و علمی در مورد صحیح قرار گرفتن هر فرد در ورزش متناسب با استعداد های وی، ضرورت محسوب می شود. از نتاج تحقیقات می توان نتیجه گرفت که همه خصوصیات بین تمام افراد به طور یکسان توزیع نمی شود و بنابراین اختلافات فردی نیز می توان عامل تعیین کننده های در یادگیری، رشد مهارتی،ترکیب بدنی و ظرفیت های بدنی افراد به شمار می آید. استعداد یکی از عواملی است که سبب اختلاف بین افراد می شود و بر سطح مهارتی که فرد به دست می آورد. بروز استعداد به عوامل مختلفی چون زمان و مکان مناسب نیاز دارد. بنابراین در هر لحظه می تواند تحت تاثیر این عوامل تغییرشود

رابطه متقابل ورزش و اقتصاد

مولفه های توسعه ورزش

ورزش‌های شبه حرفه‌ای و ورزش‌های حرفه‌ای